Kiezen voor conflictbemiddeling kan voor nagenoeg alle conflicten. In het juridische vakjargon spreekt men over twee grote groepen geschillen :

Ten eerste voor ‘niet-vermogensrechtelijke geschillen die vatbaar zijn voor dading’

Dit gaat om allerhande bestaande of toekomstige geschillen over een feitenkwestie, een vraag of gestelde voorwaarde die al dan niet vervuld is. Hieronder kunnen we verstaan :

• elk geschil dat kan worden geregeld via een ‘dading’
  • zoals bijvoorbeeld burenconflicten, conflicten tussen huurders en verhuurders, schadevergoedingen, geschillen tussen werkgever en werknemer,…
• geschillen betreffende personenrecht
  • zoals bijvoorbeeld alimentatiegelden, kind-regelingen, ouderlijk gezag
• scheiding
  • zoals tussen feitelijk of wettelijk samenwonenden
  • of echtscheiding met onderlinge toestemming

Ten tweede ‘elk geschil van vermogensrechtelijke aard’

Kiezen voor conflictbemiddeling kan zowel op nationaal vlak als voor grensoverschrijdende geschillen. En ook voor geschillen van vermogensrechtelijke aard waar een publiekrechtelijke rechtspersoon bij betrokken is.

Waarover kan men NIET bemiddelen?

Conflicten waarover men NIET kan bemiddelen en geen bemiddelingsakkoord kan sluiten zijn conflicten die gaan over :

• rechten die de openbare orde raken
• schadevergoedingen die voortvloeien uit een strafrechtelijke veroordeling
• zaken die buiten de handel of illegaal zijn
• rechten van minderjarigen

Het is duidelijk dat kiezen voor conflictbemiddeling de eerste keuze kan zijn in nagenoeg alle gevallen.. Neem hier contact op.